علل گوش درد حاد در کودکان و گاهی در بزرگسالان
و راههای درمان ان
عفونت گوش غالبا دردناک است،
که معمولا بر اثر
الف – الرژی بینی
ب – عفونت های ویروسی بینی
پ – عفونت های میکربی بینی
ایجاد می شود و به علت گرفتگی بینی راه بینی به گوش (که شیپور استاش نامیده می شود ) مسدود می شود
در نتیجه هوا از حلق به بینی جریان نمی یابد (کار این شیپور استاش عبور دادن جریان هوا از حلق به گوش میانی می باشد) و این جریان هوا موجب تبخیر کردن مایعاتی می شود که درگوش میانی ترشح می شود مایعات ترشح شده از گوش میانی که با جریان هوا تبخیر می شد به حلق ریخته می شود در موقع مسدود شدن شیپور استاش این مایعات در گوش میانی تجمع می یابند ( این مسئله اغلب در کودکان اتفاق می افتد وگاهی هم در بالغین دیده می شود)
و اگر میکرب های بیماری زا در گوش وجود داشته باشد میکرب در این مایع رشد میکند
و اتیت مدیای حاد چرکی ایجاد میگردد در این موقع درد بسیار شدید وجود دارد خروج این مایع از گوش میانی به دو صورت انجام می شود
۱- مایع که زیاد می شود فشار روی مخاط افزایش می یابد و به شیپور استاش فشار وارد میکند وانرا باز میکند و مایع به اضافی به حلق ریخته می شود در این موقع درد ساکت می شود
در این صورت لازم است
الف – دارو انتی بیوتیک خوراکی برای کنترل عفونت به بیمار داده شود
ب – در مان برای تورم مخاط توسط انتی هسیتامینها و دکونژستانها انجام شود تا تورم
مخاط بینی و گوش میانی بهبود یابد
۲- مایع باعث فشار به پرده تیمپان می شود درد بسیار شدیدی ایجاد می کند و پرده به طرف کانال برجسته می شود واحتمال پارگی ان وجود دارد
الف- توسط جراح گوش وحلق این پرده سوراخ شده ومایع تخلیه می شود در این موقع درد ساکت می شود و محل پارگی پرده در جایی است که احتمال جوش خوردن ان خیلی زیاد است وشاید در یک یا دو روز بعد ترمیم شود
ب – پرده توسط فشاز ترشح چرکی گوش میانی در هر منطقه ممکن است پاره شود در این صورت دو راه وجود داد
راه اول پرده در محل مناسبی پاره می شود که در یک یا دو روز بعد از پارگی جوش
می خورد وترمیم می شود
راه دیگر اگر برای بیمار درمان لازم را انجام نشود و الودگی به کانال گوش از خارج
وارد شود( ورود اب از بیرون به کانال گوش ) پرده گوش ترمیم نمی شود وبصورت
مزمن سوراخ باقی می ماند
اگر میکرب وجود داشته باشد ولی بیماری زا نباشد و یا میکرب وجود نداشته باشد مایع در گوش جمع می شود و اتیت مدیای ترشحی یا سروز ایجاد می شود در این صورت با فشار مایع به مخاط گوش میانی ترشح از مخاط گوش متوقف می شود وبرده به داخل کشیده شده لذابرای بیمار (که اغلب کودک هستند) درد مختصر و یا خارش گوش و یا کاهش شنوائی انتقالی ایجاد می کند
بر اساس شدت درد و مشکلات احتمالی درمان برای باز کردن شیپور استاش انجام می شود که اغلب موفق است
واگر موفق نباشد توسط جراح گوش وحلق وبینی یک سوراخ در پرده گوش ایجاد می شود ویک لوله تهویه در محل سوراخ گذاشته می شود تا جریان هوای کانال گوش به گوش میانی راه پیدا کند وبه این کار گذاستن لوله تهویه نامیده می شود تا شیپور استاض بادرمان لازم باشود وفعالیت خودر اانجام دهد این لوله های تهویه توسط بدن دفع می شوند ویا توسط جراح بعد از بهبودی شیپور استاش در مطب برداشته می شود
علائم عفونت گوش :
علائم شایع در کودکان عبارتند از:
– کودک گوش درد، مخصوصا هنگامی که دراز می کشند.
–کودک گوش حود را با دست ها می کشد
– کودک سخت بخواب خواهد رفت
– کودک بیش از حد گریه می کند
– کودک زودرنج و تحریک پذیرتر از حد معمول می شود
– کودک کاهششنوائی پیدا می کند و پاسخ دادن او دچار اختلال می شود
– کودک ممکن است تعادل بدن حود رااز دست بدهد وگاهی به زمین بیفتد
-کودک دارای تب ۳۸ درجه سانتیگراد و یا بیشتر می باشد
– با پاره شدن پرده ترشحات خونی از گوش کودک خارج می شود
– اگر کئدک قادر به بیان باشد سردرد خود را بین می کند
– کودک دارای کاهش اشتها خواهد بود
علائم در بزرگسالان عبارتند از:
– گوش درد
– ترشحات گوش یا برجسته بودن پرده به طرف خارج
– کاهش شنوایی انتقالی
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه کرد؟
– اگر علائم بیشتر از یک روز طول کشید.
– اگر شدت درد گوش بدتر شود.
– اگر این اتفاق بعد از یک سرماخوردگی و یا عفونت های تنفسی چرکی یا الرژی شدید باشد ، – نوزاد و یا کودک نتواند بخوابد و یا تحریک پذیر شود.
– مایع شفاف ، چرک و یا ترشح خونی از گوش بیرون بیاید.
– بزرگسالان دچار درد گوش و یا ترشح مایع از گوش، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند.
عوامل خطر عفونت گوش
– سن:
کودکان از شش ماهگی تا دو سالگی، به علت اندازه و شکل شیپور استاش و به علت عدم تکامل سیستم ایمنی، بیشتر مستعد عفونت گوش می باشند.
– کودکان در مهد کودک ها:
این کودکان نسبت به کودکانی که در خانه هستند، بیشتر در معرض سرماخوردگی و عفونت گوش قرار دارند.
– غذای نوزاد:
نوزادانی که از بطری شیر می نوشند، به خصوص آنهایی که در حالت دراز کشیده روی زمین یا سطح صاف از بطری شیریا مایعات را می نوشند، نسبت به نوزادانی که از پستان مادر شیر می نوشند، بیشتر به عفونت گوش میانی دچار می شوند.
– عوامل فصلی:
در پاییز و زمستان، هنگامی که سرماخوردگی و آنفلوانزا وجود دارد، عفونت گوش نیز شایع است.
افرادی که دچار آلرژی فصلی هستند، در طی فصولی که گرده گیاهان در هوا پخش می شوند، بیشتر دچار این عفونت می شوند.
– نبود اکسیژن کافی:
تماس با دود سیگار و یا آلودگی هوا، احتمال عفونت گوش را زیادتر می کند.
عوارض عفونت گوش
– کاهش شنوایی:
کاهش شنوایی با عفونت گوش می آید و می رود. عفونت و یا وجود مایع در گوش میانی ممکن است باعث کاهش شنوایی گردد.
اگر تخریب دائمی در پرده صماخ و یا دیگر ساختارهای گوش میانی رخ دهد، کاهش شنوایی دائمی بوجود خواهد آمد.
– تاخیر در تکلم و یا رشد:
اگر در نوزادان و کودکان، به طور موقتی و یا دائمی، شنوایی دچار اختلال شود، ممکن است باعث تاخیر در مهارت های گفتاری، اجتماعی و تکاملی گردد.
– انتشار عفونت در بدن:
عفونت درمان نشده و یا عفونتی که به درمان پاسخ نمی دهد، به بافت های مجاور پخش می شود. ابسه ماستوئید (برآمدگی استخوانی پشت گوش) می تواند باعث تخریب استخوان و تشکیل ابسه های چرکی گردد.
به ندرت، عفونت گوش میانی به بافت های دیگر از جمله، مغز می تواند منتقل شود.
– پارگی پرده گوش:
بیشتر این پارگی در عرض ۷۲ ساعت التیام می یابد. در برخی موارد نیاز به عمل جراحی برای ترمیم پارگی پرده گوش وجود دارد.
تشخیص عفونت گوش:
معمولا پزشک بر اساس توضیحات بیمار و با وسیله ای به نام اتوسکوپ می تواند عفونت گوش را تشخیص دهد
.
درمان عفونت گوش:
– کمپرس گرم:
کمپرس گرم و مرطوب (مثل حوله گرم و نمدار) را روی گوش قرار دهید تا درد آن کم شود.
– داروهای مسکن:
استامینوفن و ایبوپروفن را برای کاهش درد می توانید مصرف کنید.
– قطره انتی بیوتیکی گوش:
این قطره ها را برای کودکانی که ترشح چرکی یا خونی از گوش انها خارجشده استفاده نمی شود و معمولا سه قطره وسه نوبت در روز تجویز می شود
(بهترین قطره موجود انتی بیوتیکی سپروفوکساسین چشمی است )
– آنتی بیوتیک های خوراکی:
بهترین انها اموکسی سیلین می باشد که براساس سن کودک تجویز می شود ( اگر حساسیت نداشته باشد )
جلوگیری از عفونت گوش:
– از سرماخوردگی و دیگر عفونت ها جلوگیری کنید.
– اغلب اوقات دست های خود را با آب و صابون بشویید.
– از وسایل غذا خوردن و آشامیدن دیگران استفاده نکنید.
– به کودکان یاد بدهید که موقع عطسه و یا سرفه، جلوی دهان خود را با دستمال یا لباس خود بگیرند.
– کودک خود را برای مدت طولانی در مهد کودک نگذارید و اگر بیمار است، از بردن او به مهد کودک خودداری کنید.
– در خانه سیگار نکشید.
– شیر مادر دارای آنتی بادی هایی است که ممکن است از عفونت گوش جلوگیری کند، لذا بهتر است تا دوسال ، شیر مادررا به نوزاد بدهید.
– اگر کودک از شیشه شیر می خورد، کودک را در حالت نشسته قرار دهید یا سر او را کمی بالا بیاورید.
– تزریق واکسن آنفلوانزا و واکسن ذات الریه می تواند از عفونت گوش جلوگیری کند
