آنچه باید در مورد هپاتیت Bبدانیم
یک بیماری ویروسی است که از طریق تماس باخون ،ترشحات بدن منتقل می شود این بیماری معمولا خودبه خود بهبود یافته وعوارض دراز مدت کبدی ندارد در عده ی کمی این بیماری حالت پیدا کرده وفرد ناقل بیماری می شود.
نشانه های بیماری
۳۰-۴۰% بیماران بدون علامت می باشند معمولا علائم ۴-۶ هفته بعد از ورود ویروس بروز می کند کمتر از یک درصد افراد علائم را به صورت شدید نشان می دهند وحتی منجر به از کار افتادگی کبد می شود –درد شکم، ادرار تیره،تب،درد مفاصل واستخوانها ،زردی پوست خصوصا چشم ها خستگی وضعف از علائم می باشند.
راه های انتقال
۱-مادر به نوزاد
۲-استفاده از سوزن مشترک
۳-بی بندو باری جنسی(خون ،بزاق ،منی یا ترشحات)
در مواردی که بیماری منتقل نمی شود:
۱- بغل کردن وبوسیدن
۲-استفاده از قاشق چنگال فنجان مشترک
۳-عطسه وسرفه
۴-شیردهی از سینه مادر
آیا هپاتیت جهت بارداری مشکل ایجاد می کند؟
اگر تصمیم به بارداری دارید باپزشک خود مشورت نمایید-بلافاصله بعد از تولد به نوزاد ایمنوگلوبولین تزریق خواهد شد(این تزریق از ابتلای نوزاد به هپاتیت جلوگیری خواهد نمود همچنین ممکن است چند هفته قبل از زایمان دارو تزریق شود . به علاوه نوزاد در سه نوبت صفر،۱ ماهگی،۶ ماهگی واکسن دریافت خواهد نمود.)
تشخیص هپاتیت B:
انجام تست خون HBS AG-در صورت مثبت بودن بدین معنی است که فرد آلوده به ویروس است.
درمان :
٭انواع گوناگونی از داروها برای توقف یا کاهش تکثیر ویروس وجود دارد که پزشک بر اساس علائم بیمار آنها را انتخاب می کنداین داروها شامل لامی وودین، تنوفویر ،تلبیوودین ،اینترفرون می باشد.
٭انجام تصویر برداری از کبد (سونوگرافی کبد)برای اطمینان از عدم وجود سرطان کبد.
٭پیوند کبد
پیشگیری :
۱-انجام واکسیناسیون
۲-کنترل وجداسازی خونهای آلوده
۳-تزریق ایمنوگلوبولین به نوزادانی که از مادر مبتلا به دنیا آمده اند
۴-اجتناب از رفتارهای اجتماعی پر خطر
طول عمر افراد مبتلا به هپاتیت Bچگونه است؟
افراد مبتلا طول عمر طبیعی دارند.
تهیه و تنظیم : بیمارستان رضوی