مننژیت

التهاب مننژ (پرده هایی که سطح مغز یا نخاع را می پوشاند) مننژیت نامیده می شود. این بیماری به وسیله عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد می شود. علائم مننژیت ویروسی خفیف هستند، اما مننژیت باکتریایی می تواند جان بیمار را به خطر بیندازد و مننژیت

باکتریایی بیشتر در کودکان زیر پنج سال دیده می شود، با این حال در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد.

مننژیت ویروسی بر خلاف مننژیت باکتریایی بیشتر به صورت اپیدمی و همه گیر رخ میدهد و اغلب در کودکان بالای پنج سال دیده می شود .

شایع ترین علت مننژیت باکتریایی در کودکان مننگو کوک است .میکروب مننگو کوک است.میکروب مننگوکوک به طور طبیعی در مخاط بینی زندگی می کند و اغلب هیچ مشکلی را ایجاد نمی کند.اما علت اینکه چرا در برخی کودکان سبب بروز بیماری می شود هنوز مشخص نشده ، عامل شایع دیگر هموفیلوس آنفلوانزا است که اغلب در کودکان زیر ۵ سال دیده می شود. ویروس های متعددی نیز باعث مننژیت می شوند که از بین آنها ویروس آنفلوانزا و آبله مرغان و ایدز شایع تر هستند.

علائم مننژیت، علائم باکتریایی و ویروسی در برخی مراحل شبیه هم هستند با این حال علائم باکتریایی شدید تر بوده و در اغلب موارد به سرعت گاه ظرف چند ساعت پیشرفت می کند.

در شیر خواران علائم غالبا گنگ یا مبهم است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بدحالی عمومی

• تب

• استفراغ

• نخوردن غذا

• گریه و بیقراری

درکودکان بزرگتر ممکن است تمام علائم فوق به اضافه علائم دیگر دیده شود، مثل :

• سردرد شدید

• حساسیت و انزجار از نور شدید و صدای بلند

سفتی عضلات، بخصوص عضلات گردن در تمام سنین ابتلا به مننژیت ممکن است همراه با علائمی مثل گیجی ، اختلال و هوشیاری گاه تشنج باشد.

در برخی کودکان مبتلا به مننژیت ، بثورات جلدی مشخصی به صورت نقاط مسطح صورتی یا قرمز که با فشار دست محو نمی شود، دیده می شود. اگر کودک به طور غیر عادی بدحال است و یا حداقل دو علامت از علائم فوق در وی پدیدار شده باشد

بلافاصله با پزشک مشورت کنید و یا کودک را به نزدیکترین بیمارستان برسانیدو کودک در بیمارستان بستری می شود و نخست آب نخاع وی جهت آزمایش نمونه گیری می شود و با کمک این آزمایش می توان مننژیت ویروسی و باکتریایی را از هم تشخیص دادو در مواردی عامل ایجاد کننده مننژیت را نیز مشخص نمود.همچنین ممکن است نمونه خون نیز جهت کشت و تعیین وجود باکتری در آن به آزمایشگاه فرستاده شود.

در صورت شک به مننژیت ، پس از پس از انجام آزمایش های لازم و قبل از آماده شدن جواب آزمایش ها باید درمان با آنتی بیوتیک شروع شود. اگر جواب آزمایش ها مشخص کند که کودک مبتلا به مننژیت ویروسی شده آنتی بیوتیک ها قطع می شودو هیچ درمان دیگری به جز مسکن لازم نیست .عفونت های ویروسی معمولا پس از ۵ الی ۱۴ روز بسته به نوع ویروس خود به خود برطرف می شوند.اگر تشخصی مننژیت باکتریایی تایید شود مصرف آنتی بیوتیک باید ادامه یابد.

(ممکن است در صورت لزوم بر حسب باکتری تشخصیص داده شده، نوع آنتی بیوتیک تغییرکند) . همچنین ممکن است برای کودک مایعات داخل وریدی و داروی ضد تشنج تجویز شود.( در صورت وجود تشنج) . درمان با آنتی بیوتیک ممکن است تا ده روز طول بکشد.

چگونه می توان از مننژیت پیشگیری کرد؟

راه دیگری که برای محافظت فرد در مقابل مننژیت باکتریایی وجود دارد ، دادن آنتی بیوتیک به کسانی است که با فرد مبتلا تماس نزدیک داشته اند، بخصوص کودکان و بزرگسالانی که در یک خانه زندگی می کنند.

مننژیت های ویروسی بندرت عارضه ای باقی می گذارند. همپنین درمان مناسب و به موقع با آنتی بیوتیک اغلب سبب بهبود کامل بیماری می شود. در تعداد اندکی از کودکان ممکن است عوارضی مثل ناشنوایی ، تشنج و یا مشکلات یادگیری ایجاد شود. به ندرت بیماری به مرگ منتهی می شود و مرگ معمولا در شرخواران و افراد سالخورده روی می دهد.